بررسی مک بوک پرو 13 اینچی “Apple Silicon M1” (قسمت دوم)

بررسی مک بوک پرو 13 اینچی “Apple Silicon M1” (قسمت دوم)

سریع ولی کارآمد

حتی جذاب تر بود اگر مک بوک پرو “M1” جدید می توانست سریع تر از مک بوک پرو اینتل 16 اینچی مجهز به یک “Intel i9” شش هسته ای 9 گیگاهرتز و رم 32 گیگابایت (دو برابر “M1”) عمل کند. نسخه “M1” در 4:22 نسبت به نسخه اینتل در 6:22.

جالب تر این که مک بوک پرو “M1” هرگز به اندازه ای داغ نمی شود که به فن خود آسیب برساند، و در کلیه مراحل ساکت باقی می ماند. مک اینتل، فقط بعد از دو دقیقه فن خود را فعال می کند و تا چند دقیقه پس از پایان به کار خود ادامه می دهد.

من با استفاده از یک دماسنج مادون قرمز دمای سطح دو دستگاه را کنترل کردم. مک بوک پرو “M1” به حداکثر دمای سطح 97 درجه فارنهایت (36 درجه سانتی گراد) رسید، در حالی که مک بوک پرو “i9” بدون انجام هیچ کاری در دمای 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتی گراد) بود و بعد از 5 دقیقه از شروع کار به 114 درجه فارنهایت (46 درجه سانتی گراد) رسید.

این نشان می دهد که مک بوک پرو جدید با استفاده از فن فقط محافظه کار تر از مک های قبلی اینتل نیست. در عوض در واقع به همان میزان به آن نیاز ندارد. اپل در مک بوک ایر جدید بدون فن خود در اصل از همان تراشه استفاده می کند.

نتیجه نه تنها تجربه ای بسیار آرام و بی سر و صدا تر بود، بلکه حتی سطح پشتی آن خنک تر بود. مک بوک های اینتل می توانند سریعا به جایی برسند که شما گرمای آزار دهنده ای را احساس کنید. در بیشتر آزمایشات من، مک بوک تقریبا خنک باقی ماند.

البته با اتلاف انرژی کمتر در تولید گرما و روشن شدن فن ها برای دفع گرما، مک بوک پرو “M1” جدید می تواند همچنین مدت زمان بیشتری بدون نیاز به شارژ باتری کار کند. اپل ادعا می کند که در حالت پخش فیلم حداکثر 20 ساعت، دو برابر بیشتر از ماندگاری باتری مک بوک پرو ها، می تواند شارژ نگه دارد.

این جهش عظیم در طول عمر باتری چگونگی استفاده از دستگاه را برای شما خیلی راحت تر می کند مانند استفاده در جاده یا سایت های دور کاری یا جلسه ای که ممکن است امکان حضور در آن را نداشته باشید.

به هر حال توجه داشته باشید در حالی که شما باتری خود را روشن می کنید، سیستم به طور خودکار برای صرفه جویی اقداماتی انجام می دهد. مثلا در بعضی موارد نور نمایشگر را کم می کند.

حتی اجرای معیار ها مانند “Geekbench 5” معیار گرافیکی جدید “Affinity Photo’s” و “Cinebench R23” به روز رسانی شده برای “Apple Silicon” باعث روشن شدن فن مک بوک پرو نمی شود.

طراحی سریع و کارآمد

عوامل زیادی بر قدرت محاسبه، قدرت باتری و سازگاری نرم افزار چشمگیر در نسخه “M1″ موثر است. همه اینها در در Apple Silicon”” ادغام شده. در واقع یک پلتفرم نرم افزاری “macOs” و مهندسی سخت افزار سفارشی از باتری گزفته تا کنترل های “IO” و فضای ذخیره سازی داخلی توسعه یافته است.

عامل دیگر این است که اپل برای خلاصی از بعضی میراث نسل های گذشته خود اقداماتی موثر انجام داده. در سال 2008 زمانی که اپل اولین مک بوک ایر خود را معرفی کرد، شکایاتی در مورد فضای ذخیره سازی “SSD” گران قیمت آن وجود داشت، گزینه ارزان تری برای هارد دیسک مکانیکی وجود ندارد. همچنین هیچ گزینه ای برای دیسک نوری و هیچ تدارکاتی برای طیف گسترده ای از درگاه ها و توانایی خاصی برای استفاده از “case” برای نصب “RAM” وجود ندارد.

به هر حال این تصمیمات شجاعانه به شرکت اجازه می دهد که گام های بزرگی در سرعت و کارایی بردارد، که با استفاده از متد های “modular” قدیمی تر، ارزان تر و معمول تر امکان دستیابی به آن ها را نداشت. امروزه مک های مجهز به تراشه “M1” تجربه خاصی از ادغام کلی در این سطح جدید پیدا می کنند.

مک های جدید “Apple Silicon” که از پیشرفت خیره کننده “IOS” بهره می برند.

گاهی اوقات مک بوک های جدید به عنوان بی قاعده ترین  پیشنهادات ارتقا یافته اپل با بعضی نسخه هایی که سال ها در انتظار ارتقا به سر می بردند مقایسه می شوند. مک بوک پرو به عنوان سود آورترین و محبوب ترین مدل های شرکت معرفی شده. همچنین توانسته با در دسترس قرار دادن به روز رسانی های سالانه مانند نسخه های جدید “macOS” توجه بیشتری را به خود جلب کند.

با اوضاع نابسامان جهانی و شرایط بد اقتصادی سال 2020 ممکن است تصور کنید که امسال سرعت کمی کاهش یابد و نفسی بکشد. در عوض اپل انقلابی در مک بوک پرو 13 اینچی ایجاد کرده. در کنار مک بوک ایر سطح بالا و پیچیده خود، نسخه ارزانتری تحت عنوان مک مینی که کاملا متفاوت است را ارائه داده.

این سه مک جدید در حال ارتقا اساسی هم تراز با چرخه ارتقا سالانه آیفون، آیپد و اپل واچ هستند. به روز رسانی مک همیشه سطح هیجان و توجه یکسانی را به سمت خود جذب نکرده، به این دلیل که هر سال اصلاحات ظریف تری را ارائه می دهد. بخش قابل توجهی از این امر به دلیل است که اپل از نظر تاریخی برای ارتقا سیلیکون خود به “Intel” اتکا می کند.

وقتی بالاخره من نسخه مک بوک ایر ۲۰۱۱ مورد اعتمادم را با نسخه مک بوک پرو جدید با قابلیت اجرای “macOs catlina” تعویض کردم، نتیجه به نظر سودمندانه می رسید. همه چیز خیلی بهتر بود از صفحه نمایش گرفته تا فضای ذخیره سازی و “WiFi”. ولی مطمئنا هیچ چیز شبیه ارتقاء یک آیفون ۴ سال ۲۰۱۱ به آیفون ۱۱ سال ۲۰۱۹ یا از آیپد ۲ به یک تبلت نسخه آخر نبود.
از لحاظ نرم افزار، اپل در همین مدت پیشرفت چشمگیری در مورد مک داشت. سیستم عامل مک قدیمی من “Snow Leopard” بود که اصلا با “macOs Big Sur” امروز قابل مقایسه نیست. چیزی که واقعا مانع پیشرفت مک است نوآوری تراشه”x64″ است.
اپل درباره پردازنده مرکزی مک یا گرافیک پایه یکپارچه آن که هر دو توسط “Intel” ارائه شده کاری کرده است.
نتیجه این است که نرم افزار های جدید برای اجرا روی “Intel Silicon” تلاش میکنند.
حتی اجرای بازی های جدید اپل یا نقشه های پیمایش در “3D Flyover kiks”، نسبتاً طرفداران جدیدی را برای مک اینتل ایجاد کرده‌.
حالا تغییرات بزرگی ایجاد شده. اپل هر آن چه درباره ساخت “Silicon” سفارشی برای آیفون و آیپد می داند را در نظر گرفته. همچنین مک را به یک مغز توسط “M1” پیوند زده. این سیستم جدید بر روی یک تراشه به نام “SoC” قرار دارد، که یک مجموعه هسته پردازنده، معماری گرافیکی خود اپل، موتور عصبی ۱۶ هسته ای نسل اخر، شتاب دهنده تخصصی “ML”، با دیگر مولفه‌های سفارشی توسعه یافته کنترل امنیت، دوربین عکسبرداری، کد های رسانه ای، فضای ذخیره سازی و حتی پشتیبانی از “Thunderbolt” و “USB 4” است.
نتایج حیرت انگیز است.